Τέσσερις φορές νικητής του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής, η Γκάνα θεωρείται παγκοσμίως ως ένα από τα κορυφαία αθλητικά έθνη της Αφρικής. Εντός της Γκάνας, η Asante Kotoka είναι μια από τις πιο διάσημες ποδοσφαιρικές ομάδες και πολλές φορές εθνικός πρωταθλητής. Ωστόσο, στο Kumasi της δεκαετίας του 1970 πρέπει να καταγραφεί ότι, εκτός από το ποδόσφαιρο, υπήρχαν πολύ λίγα στοιχεία λαϊκού ενδιαφέροντος για τον αθλητισμό. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι από όλους τους αγώνες του κόσμου που είχαν μεταφερθεί στην Αφρική, μόνο το ποδόσφαιρο είχε αιχμαλωτίσει τη φαντασία του κοινού της Γκάνας.
Ενώ τα μικρά αγόρια φαίνονται σε κάθε κομμάτι ανοιχτού εδάφους, να κλωτσούν μια χτυπημένη μπάλα ή ένα σωρό κουρέλια, οι αδερφές τους έπαιξαν ένα παραδοσιακό παιδικό παιχνίδι που ονομαζόταν αμπέ. Αυτό το χόμπι περιλαμβάνει δύο παίκτες που αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον και χορεύουν επί τόπου, προχωρώντας ένα πόδι σε συγχρονισμό με τον αντίπαλο για να κερδίσουν έναν πόντο. Έτσι αφέθηκε στο ωραίο φύλο να διατηρήσει κάτι από την προ-αποικιακή αθλητική σκηνή. Το μόνο φαινομενικά γηγενές παιχνίδι αγοριών που μπορούσε να παρατηρηθεί ήταν το δέσιμο μιας κατσαρίδας σε ένα μήκος νήματος ραπτικής και η παρατήρηση της κυκλικής πτήσης της. Το εάν αυτό περιελάμβανε έναν αγώνα με βάση τον αριθμό των κυκλωμάτων μέχρι την εξάντληση δεν διερευνήθηκε.
Εκτός από ένα διάσημο γήπεδο ποδοσφαίρου, ο Kumasi διέθετε επίσης μια πίστα ιπποδρομιών. Τα περιστασιακά γεγονότα είχαν μεγάλη προσέλευση και τα στοιχήματα έμοιαζαν να είναι δημοφιλή, αλλά το «άθλημα των βασιλιάδων» δεν ήταν καθόλου δημοφιλές. Ένα άλλο λείψανο των αποικιακών χρόνων ήταν το γήπεδο γκολφ Kumasi, που οι ντόπιοι αποκαλούσαν «πάρκο του γκολφ». Εκεί σύχναζε μια ελίτ ομάδα ομογενών και ντόπιων επιχειρηματιών, που συγκρατούνταν από έναν πυρήνα από τις τράπεζες και τα ζυθοποιεία. Για άλλα απομεινάρια του αποικιακού αθλητισμού έπρεπε να επισκεφτεί κανείς το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας Kwame Nkrumah.
Το 1971, το τρίτο τάγμα του συντάγματος αλεξιπτωτιστών του βρετανικού στρατού βρισκόταν στο Ashanti για αρκετές εβδομάδες εκπαίδευσης στη ζούγκλα με τον στρατό της Γκάνας. Στο τέλος της άσκησης τα στρατεύματα ήρθαν στο Kumasi για αναψυχή δύο ημερών. Προκάλεσαν το πανεπιστήμιο σε έναν αγώνα ράγκμπι. Ένας δεινός Ουαλός ομογενής λέκτορας συνέθεσε γρήγορα μια ομάδα από άλλους Βρετανούς ομογενείς και έναν τεράστιο λοχία από τον στρατό της Γκάνας που παρακαλούσε να συμπεριληφθεί. Ο μικρός Ουαλός σκραμ-μισός έριξε μια ματιά στον πανύψηλο στρατιώτη και είπε «ναι παρακαλώ». Δυστυχώς, ο γίγαντας δεν είχε παίξει ποτέ ράγκμπι πριν, και σύντομα έγινε σαφές ότι οι ακατάλληλοι ακαδημαϊκοί δεν ταιριάζουν με τους σκληραγωγημένους από τη ζούγκλα πολεμιστές.
Το Senior Staff Club του πανεπιστημίου διέθετε λίγες αθλητικές εγκαταστάσεις όπως γήπεδα μπάντμιντον και τένις και ένα τραπέζι μπιλιάρδου/σνούκερ πλήρους μεγέθους. Το τένις και το μπάντμιντον ευδοκιμούσαν κατά καιρούς λόγω της συμμετοχής ομογενών ενθουσιωδών που διατήρησαν δραστηριότητα καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας τους. Δυστυχώς, η αποχώρηση ξένων συμμετεχόντων συνήθως είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη των εγκαταστάσεων και αυτή η μοίρα είχε ακόμη και την πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων του πανεπιστημίου και τους στάβλους της Εταιρείας αλόγων του. Μόνο το σνούκερ φαινόταν απρόσβλητο από την εξάρτηση από τη συμμετοχή των ομογενών και ένας επισκέπτης Βρετανός επαγγελματίας εξέφρασε την άποψη ότι ένας μελλοντικός πρωταθλητής της Γκάνας θα μπορούσε να αναδυθεί για να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ευρώπης και της Ασίας.
Προς το τέλος της δεκαετίας, το τοπικό ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο κορυφώθηκε όταν το 1978 η Γκάνα φιλοξένησε τους τελικούς του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής. Μερικοί από τους αγώνες διεξήχθησαν στο Kumasi όπου το στάδιο είχε ανακατασκευαστεί εκτενώς και εκσυγχρονίστηκε εγκαίρως για το γεγονός. Οι πολίτες ήταν περήφανοι που ήταν το επίκεντρο του ηπειρωτικού και παγκόσμιου ενδιαφέροντος και ολόκληρη η πόλη είχε μολυνθεί από ποδοσφαιρικό πυρετό. Δυστυχώς, λίγοι πολίτες έχασαν τη ζωή τους όταν καταπλακώθηκαν πίσω από τις νέες βαριές σιδερένιες πύλες καθώς το πλήθος πίεζε να βγει από το γήπεδο μετά από έναν από τους αγώνες. Αν είχαν επιβιώσει, τα θύματα θα χαίρονταν μαζί με τους συμπατριώτες τους τη νίκη της Γκάνας στον τελικό της Άκρα, στον οποίο κέρδισαν την Ουγκάντα με δύο γκολ προς μηδέν.